GARUM E NAM PLA

Da antiga cociña de Roma coñecemos moitos detalles xa que ata nos chegaron incluso receitarios, coma o de Apicius, pero sempre que se fala da cociña imperial sae a colación o asunto do garum, condimento que os romanos empregaban con moita frecuencia.

Contan os historiadores que o garum máis apreciado era o que procedía de Cartaxena, pero ninguén é capaz de achegarnos a receita do mesmo.
Sabemos que o tal garum era un prebe feito fundamentalmente con peixe. Hai autores que falan de peixes tales como a xarda empregados para a súa elaboración. Outros falan de desperdicios de peixe e hai ata quen chega a dicir que o garum facíase con peixe podre.

Posiblemente todo esto non sexan máis que apreciacións persoais determinadas pola cultura e formación de cada un. Posiblemente para os investigadores norteamericanos unhas anchoas en salmoira sexan o máis parecido posible a peixe podre. Ou pode que nas traducións duns idiomas a outros se perde a esencia do escrito.

Lembro esto do garum ao ver na neveira da miña casa unha botelliña de nam pla, agasallo dunha amiga que viaxou recentemente a Tailandia. O nam pla é a salsa por excelencia dos tailandeses, que a empregan para todo. Trátase dun prebe feito con auga, azucre, sal e anchoas e que resulta ser un verdadeiro concentrado das mesmas. Quen sabe se un herdeiro do garum romano.